GASTENBOEK

herinnering aan Holland

Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hoge pluimen
aan de einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een groots verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Berend Botje ging uit varen
met zijn scheepje naar Zuidlaren.
De weg was recht,
de weg was krom;
nooit kwam Berend Botje weerom.

Een twee drie vier vijf zes zeven,
waar is Berend Botje gebleven?
Hij is niet hier,
hij is niet da,
hij is naar Amerika!

ogen

Zijn oog glijdt aan het vreemde oog dat haar oog is
zoals een zeil aan d'einder schuift
daarvan gij denkt nu schuift het om de einder om
Maar lang zo glijdt het zijn glijden al maar door
zodat het roerloos hangt aan d'einderkom
of roerloos ligt in d'einderkuip

In einen Teppich aus Wasser

In een tapijt van water
borduur ik mijn dagen,
mijn goden en mijn ziektes.

In een tapijt van groen
borduur ik mijn rode kwalen,
mijn blauwe ochtenden,
mijn gele dorpen en honingkoeken.

In een tapijt van aarde
borduur ik mijn vergankelijkheid.
Ik borduur mijn nacht erin
en mijn honger,
mijn treurnis
en het slagschip van mijn wanhoop
dat heengaat in duizend wateren,
wateren van onrust,
wateren van onsterfelijkheid.

varen over de baren

hoop dat jullie veel blauw uit onderstaand gedicht tegen komen in de rest van jullie vacantie.

Zet het blauw
van de zee
tegen het blauw van de
hemel veeg
er het wit
van een zeil
in en de wind steekt op.

de moeheid in een bootje
roeit langs geweldige steden
die drijven ieder een eiland
langs de kust van het
gefantazeerde intellect.

Zo, dat was spannend! Nu zijn jullie ware zeehelden.
kusknuf

La bouteille a la mer

Ook vandaag is versperd
door dikhuidigen, riffen.
Dunwandigheid, waar iemands woord
zich in verbergen moet
om mogelijkerwijs aan te spoelen op een strand
van louter oorschelpen,
morgen.

de vrouw achter de bar in Groningen over het dicht

Als je tot vijf uur hebt gedronken
en je slaapt even en
om half zeven
word je gewekt om te gaan vissen
en je hebt nog nooit gevist
en je ziet die golfjes op je af komen,
dat is een gedicht!

op naar huis!

Op weg naar huis, we zullen duimen!
Het weer is in NL nogal wisselvallig de laatste weken en op passageweather.com zag ik dat de windverwachting de komende dagen de windsterkte niet al te gek is, helaas bij tijd en wijlen wel op kop.

Eenmaal in Whitby is het tikken naar huis, we hopen jullie spoedig weer te mogen verwelkomen met een Hollands biertje, dat moet dan toch wel weer smaken na al dat Engelse bier

Toy, Toy

Arthur